AtelierAndre.nl

Over André

Op deze pagina vind je een soort autobiografie-achtig iets, maar dan niet overdreven. Eigenlijk komen alleen die aspecten aan de orde die direct of indirect te maken hebben met het schilderen.

De aanloop

Ik ben geboren op 23 maart 1960, in de mooiste stad van Nederland: Zwolle. peperbus Als kind mocht ik altijd graag tekenen. Het was, naast lezen, één van mijn favoriete bezigheden. Maar ja, het leven is vol met dingen die óf erg leuk zijn, óf nu eenmaal moeten gebeuren en als je niet erg goed bent in kiezen dan kiest het leven wel vóór jou.

Kortom, rond de puberteit verloor ik mijn interesse hiervoor en raakte e.e.a. in het slop. Ik heb nog wel een tijdje een zwart-wit doka gehad maar dat bleef altijd een beetje steken in de uitprobeer-fase. (voor de jongeren onder ons: doka = een DOnkere KAmer om foto's te ontwikkelen toen fotografie nog niet digitaal was). Vanaf pak'm beet mijn 20e tot mijn 35e gebeurde er niet veel beeldend-creatiefs meer.

Rond mijn 35e raakte ik verzeild in een soort overspannen/depressie/burn-out cyclus. Ik kreeg de opdracht: "ga iets doen wat je leuk vindt" en na wat zoeken begon ik weer te tekenen, en later te schilderen. In die tijd ontdekte ik de therapeutische werking hiervan. Alleen merkte ik dat ik het lastig vond om, als ik weer aan het werk was, voldoende tijd en energie over te houden voor het schilderen. Na een aantal jaren wel-niet-wel-nieten ben ik in 2008 gaan schilderen bij Kees Aalbers, schilderskring Swifterbant. Daar heb ik de smaak defenitief te pakken gekregen....

Ontwikkeling.

Als je een poosje schildert ontwikkel je na een tijdje een eigen stijl, een eigen handschrift. Meestal ben ik daar niet heel bewust mee bezig, ik probeer het gewoon te laten gebeuren.
Natuurlijk probeer ik wel van alles uit en neem ik lessen om beter en vooral veelzijdiger te worden.
Natuurlijk word ik wel beïnvloed door allerlei zaken; een mens leest wel eens een boek, gaat wel eens naar een museum, krijgt wel eens adviezen van andere, meer gevorderde schilders.
Natuurlijk probeer ik wel ideeën, technieken en werkwijzes die mij passen op te pikken uit die stroom van informatie en ervaringn.
Alleen, bij mij krijgt dat niet zo snel het karakter van: "ik wil net zo schilderen als.........".
Ik merk bij mezelf dat ik vooral blij wordt van het soort schilderijen dat niet heel erg tot in detail is uitgewerkt, maar vooral indrukken, emoties en sfeer oproepen. (Denk aan impressionisme, post impressionisme en expressionisme,maar ook voorlopers/inspirators van deze stromingen, zoals bijvoorbeeld Rembrandt en Turner.) Niet dat ik deze mensen wil immiteren, maar als je jezelf verdiept in en blootstelt aan hun werk komt dat altijd op een of andere manier tot uiting in je eigen werk.

Voorlopig houdt ik mij dus vooral bezig met figuratief, (post) impressionistisch-achtig werk, maar ik sluit niet uit dat ik in de toekomst ook wat zal gaan experimenteren op het expressionistische vlak, of bijvoorbeeld op een of andere manier iets kubistisch-achtigs ga proberen. In de verre toekomst zou ik zelfs op het punt kunnen komen dat ik iets abstracts ga maken, maar voordat het zover is wil ik eerst figuratief veel verder zijn, omdat ik denk dat ik dat nodig heb om uiteindelijk abstracte ideeen goed weer te kunnen geven. (Voor mijn gevoel zal ik, om iets wat ik niet kan zien goed in beeld te kunnen brengen, eerst moeten leren wat ik wél kan zien goed te schilderen) Een fijnschilder zal ik nooit worden; daar heb ik eenvoudigweg het geduld niet voor. Overigens heb ik wel veel bewondering voor deze tak van de schilderkunst; door hun manier van schilderen geven deze kunstenaars de werkelijkheid prachtig weer, en leggen tóch een eigen sfeer erin, wekken een bepaald gevoel op.

Maar of je nu fijnschildert of meer impressionistisch bezig bent: vervelendste compliment dat mensen je kunnen geven is dat ze geen verschil zien tussen jouw schilderij en de foto waarvan je werkt. Je hebt dan namelijk een hoop werk voor niets gedaan, want die foto had je al : ).

Christelijke schilder?

avondmaal

Voor het begrijpen van een aantal van mijn schilderijen kan het helpen als je iets meer weet over mijn achtergrond.
Op zich zou ik kunnen volstaan met de mededeling dat ik christen ben, maar ik vrees dat dat wat kort door de bocht is; christenen heb je in nogal wat soorten en maten. Nu is het zo dat ik mij verbonden voel met iedereen die gelooft in Jezus Christus als de Zoon van God en Hem kent als zijn/haar persoonlijke verlosser. Dat is dus heel breed.
Vanuit mijn gereformeerde roots ben ik opgegroeid in het besef dat ik behouden ben door genade, door het geloof in de Zoon van God en dat de Bijbel de enige betrouwbare informatiebron over de zogeheten heilsfeiten is.
In de loop der jaren ben ik in de evangelische wereld terecht gekomen doordat ik ontdekte dat het mogelijk is een persoonlijke relatie te hebben met diezelfde Zoon van God. Dit leidde er uiteindelijk toe dat ik tot bekering kwam en mij liet dopen door onderdompeling in water.
Daarna, of eigenlijk in deze lijn doorgaand, of misschien wel parallel hieraan, volgden een aantal jaren in de charismatische hoek van christelijk nederland, waar meer nadruk ligt op de persoon van de Heilige Geest, inclusief de gaven die Hij geeft.
Na een aantal veelbewogen jaren waarin ik een heleboel heb beproefd hoop ik nu uit al deze dingen het goede te hebben behouden. Daarbij denk ik een aardig evenwicht te hebben gevonden in deze verschillende benaderingen van het geloof, en heb daarnaast ook meer waardering gekregen voor het katholieke geloof, met name het contemplatieve aspect daarvan.

Ok allemaal leuk en aardig, maar de vraag was: ben ik een christelijke schilder?
Dat hangt er dus van af wat je daaronder verstaat. Ik ben christen en ik maak schilderijen, dus in die zin ben ik een christelijke schilder. Maar dat betekent niet dat ik alleen maar bijbelse schilderijen maak. Natuurlijk vind je verschillende christelijke thema's terug in mijn schilderijen, zeker als je kijkt bij de schilderijen met een verhaal. Dat kan ook niet anders, want in je werk vind je altijd elementen terug van wie je bent. Maar ik maak óók gewoon leuke plaatjes, of schilderijen met een verhaal waar de bijbelse boodschap niet zo direct in te herkennen is.

kUNST, Kunst of best leuke dingen.?

Nog zo'n vraag: is wat ik maak nu kunst? En zo ja met een grote K of met een kleine k? Die vraag is alleen te beantwoorden als je een eenduidige, door iedereen geaccepteerde defenitie van kunst hebt. En dat gaat niet gebeuren. En dat is ook niet erg. Deze immer durende discussie was juist de charme, en soms de motor van de ontwikkelingen binnen de moderne kunst.
Voorlopig houd ik het erop dat ik best leuke dingen maak. Best leuke dingen die je aan de muur kunt hangen, als je ze ook best leuk vind. Of aardig. Of bijzonder. Of misschien zelfs wel mooi. En wie weet wordt je dan op een goede morgen wel wakker en blijkt ineens dat je kunst aan de muur hebt hangen, zonder dat je dat wist.


Deze website is door allerlei omstandigheden al een hele tijd niet meer bijgewerkt. Binnenkort gaat daar verandering in komen !!!!!!. Houd hem in de gaten. Ik communiceer dat dan ook via Facebook, maar let op: daar is een andere atelierandre actief. Daarom heet ik daar gewoon: André van Berkum.

<<-------------------------- If you like what you see, like what you see :) --------------------------

© AtelierAndre links